Matka Boska Miłościwa z Lutyni wskrzesza i leczy! Poznajcie historie jej cudów i łask

Lutynia to niewielka miejscowość w gminie Dobrzyca. Pierwsze zapiski o niej pochodzą z 1458 roku i wspominana jest wówczas jako miasteczko. Miejscowy kościół również ma wieloletnią historię. W aktach Diecezji Poznańskiej jest zapis z 1539 roku, iż jest to kościół drewniany. Z innych wzmianek wynika, że Lutynia swój kościół i proboszczów miała już na przełomie XIV i XV wieku.

Pierwszym proboszczem był Adam. To jego imię widnieje na dokumencie z 1398 roku. Kościółek jednak wraz upływem czasu niszczał. Przez lata wielokrotnie próbowano go ratować, zaciągano nawet pożyczki. Jednak wizytacja kanoniczna w 1610 roku orzeka, że kościół w Lutyni po części jest zrujnowany. Mimo dalszych trosk i gorliwości, dopiero w w 1716 roku, za sprawą ks. Macieja Wyszkowskiego, stanął nowy drewnany kościółek z wieżyczką. Poświęcono go w 1722 roku. Jego następcą był ks. Stanisław Łukomski. W 1764 roku probostwo przejął ks. Franciszek Długosz, po jego śmierci probostwo zaczęło podupadać, a kościół chylił się ku ruinie... Jednak w 1801 roku ówczesny dziedzic Józef Otuski wybudował nowy, murowany kościół z wieżą, który w Lutyni stoi do dziś.

- Obraz Matki Bożej Lutyńskiej w swych początkach jest mało znany - podkreśla obecny proboszcz parafii Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej w Lutyni ks. Tomasz Płóciennik. Przypuszczalnie obraz powstał w XV lub XVII wieku.

Księga cudów parafii lutyńskiej prowadzona była już od 1671 roku. Jedno z zeznań spisał Tomasz Zagrodnik, który polecił Panience Lutyńskiej swoją ciężko chorą matkę, a ta cudownie wyzdrowiała.

Kustosz Sanktuarium Ks. Tomasz Płóciennik wspomina o niezwykłym wydarzeniu z 20 grudnia 1751 roku. To wtedy dzięki Matce Bożej Lutyńskiej dokonał się cud wskrzeszenia, na trzeci dzień po śmierci, dziewczyny z województwa kaliskiego. (...)

Więcej przeczytacie w aktualnym numerze "Gazety Pleszewskiej"