Życie: szuka żony - dziewicy, rencistki

Działania poszukiwawcze sprowadzają się do zamieszczania ogłoszeń matrymonialno – towarzyskich w regionalnych tygodnikach i dziennikach. Pan Henio mieszka w małej wiosce na styku trzech powiatów: gostyńskiego, śremskiego i jarocińskiego. Na ogłoszenia przeznacza około sto pięćdziesiąt złotych z 700 złotych swojej renty .
- Miałbym niezłe auto za te pieniądze – mówi z nostalgią.
Pan może niepotrzebnie daje zbyt wymyślne teksty na przykład: o szukaniu kobiety wyłącznie białej, o koniecznym dziewictwie wybranki, o bezwzględnym zakazie posiadania dzieci itp. Wielu odpowiedzi na swoje anonse nie ma.
- Cztery lata temu zgłosiła się jedna pani ze Śremu – wspomina. Była trochę ułomna jeśli chodzi o chodzenie. Nie przeszkadzało mi to nawet, ale nie dogadaliśmy się z innych względów.
Najnowszym pomysłem wytrwałego reklamodawcy jest projekt utworzenia „trójkąta” z dwóch rencistek i jego samego. Warunkiem jest wniesienie przez obie panie po minimum pięćset złotych do wspólnego gospodarstwa.
- Źle by nam się nie żyło. Marzenie może stać się rzeczywistością – cytuje ulubiony zwrot ze swoich ogłoszeń.
Biorąc pod uwagę dotychczasową dość mizerną skuteczność obranej metody szukania partnerki można mieć wątpliwość, czy ten ostatni pomysł przyniesie efekt. Pana Henryka to jednak nie zraża. Opracowuje coraz to nowsze teksty ogłoszeń i wierzy, że w końcu przyniosą one efekt. Nasz rozmówca ma dopiero sześćdziesiąt jeden lat i jest cierpliwy.