Międzychód. Kolejne odkrycie nad Jeziorem Mierzyńskim. Archeolodzy odnaleźli naczynia i ślady osadnicze z okresu kultury łużyckiej

Kultura łużycka to okres w naszych pradziejach datowany dość szeroko. Obejmuje ona chronologicznie lata od około 1350/1300 p.n.e. do około 500/400 lat p.n.e. Ostatnie odkrycia sierakowskiego archeologa Roberta Jędrzejczaka potwierdzają, że pomiędzy południowym i zachodnim krańcem Jeziora Mierzyńskiego a rzeką Wartą setki lat temu rozwijało się intensywnie osadnictwo społeczności epoki brązu.

- W trakcie prowadzonych badań związanych z budową domu mieszkalnego natrafiliśmy na fragment rozległej osady pradziejowej. Świadczy o tym odkrytych tu 18 obiektów osadniczych, które związane są bezpośrednio z osadnictwem kultury łużyckiej w jej klasycznej formie rozwoju, czyli IV i V okresie epoki brązu - mówi Robert Jędrzejczak.

O osadniczym charakterze miejsca świadczą m.in. odnalezione w ziemi duże naczynia ceramiczne ustawiane bezpośrednio w piasku.

- Odkryte naczynia są podstawowym elementem datującym oraz wyróżnikiem kulturowym potwierdzającym, że mamy do czynienia właśnie z osadnictwem kultury łużyckiej. Ich formy są charakterystyczne dla wspomnianej społeczności m.in. w postaci nisko załamanych brzuśców naczyń z wysokimi szyjkami. Ponadto występują tutaj liczne fragmenty mis z profilowanymi krawędziami wylewów oraz trafiają się czerpaki z taśmowatym uchem i niewielkie naczynia miniaturowe. Występują również fragmenty zdobione m.in. ornamentem paznokciowym, guzkami pod krawędzią, rytymi dookolnymi liniami i innymi elementami charakterystycznymi dla tej kultury – wyjaśnia sierakowski archeolog.

To kolejny ślad dawnego życia w tym rejonie powiatu międzychodzkiego.

- To odkrycie potwierdza, że ten teren był w pradziejach intensywnie wykorzystywany osadniczo. W połączeniu ze znaleziskiem sprzed kilku tygodni na sąsiednich terenach, można stwierdzić, że miejsce to wskazuje na ciągłość osadniczą przez ponad 1000 lat – zaznacza Robert Jędrzejczak. - Obecnie badane miejsce jest starsze o kilkaset lat od odkrytego stanowiska dwa tygodnie temu, ale należy do tej samej grupy kulturowej. Wygląda na to, że osiedleni tutaj łużyczanie przenieśli się w późniejszym okresie bardziej na południe. Ważne jest również to, że w odległości około 500 m w kierunku wschodnim od obszaru obecnych badań, w ubiegłym roku też odkryliśmy ślady osady z epoki brązu. W miejscu tym jednak oprócz kultury łużyckiej zarejestrowaliśmy również znacznie późniejsze ślady osadnictwa kultury – wielbarskiej (I-III w. n. e.) identyfikowanej z historycznymi Gotami - dodaje.

Przypomnijmy, że pod koniec marca na południowym krańcu Jeziora Mierzyńskiego (kilkaset metrów od obecnego znaleziska) archeolog na niewielkim terenie natrafił na 55 różnych obiektów osadniczych, w tym obiekty gospodarcze, dołki posłupowe oraz fragmenty dwóch dużych chat z paleniskami. Natrafiono też na ceramikę, której co prawda było mniej niż obecnie, ale też wskazuje ona na społeczność kultury łużyckiej w V okresie brązu oraz trwanie jej we wczesnej epoce żelaza. Świadczy o tym na przykład fragment naczynia z guzem pod krawędzią wylewu, jajowate formy naczyń, czy charakterystyczne obmazywanie i chropowacenie powierzchni niektórych garnków. Ważnym elementem chronologicznym w tym zestawie są zabytki żelazne w postaci fragmentu niewielkiego noża oraz zlewków poprodukcyjnych, które przesuwają nam chronologię na wspomniany już okres. Ponadto same formy obiektów są niezwykle interesujące i tworzą one ciekawe formy mieszkalno - gospodarcze.

Cały teren na północ od rzeki Warty pomiędzy Międzychodem a Sierakowem był przed laty miejscem, gdzie chętnie osiadali się ludzie. Wskazują na to wycinkowe badania, które to potwierdzają. Powiat Międzychodzki pod względem badań archeologicznych jest jednak ciągle jedną z białych plam w Polsce i ciągle jest słabo rozpoznany. W ostatnich latach zmienia się to dzięki pracy właśnie sierakowskiego archeologa Roberta Jędrzejczaka. Zbadał on już kilka miejsc w regionie, co do których istniało podejrzenie, że mogło się tam toczyć kiedyś życie. To m.in. teren w pobliżu Kobylarni, czy tak zwana „Polanka” pod Międzychodem, gdzie podczas budowy nowego międzychodzkiego mostu, zniszczono cenne stanowiska archeologiczne w postaci cmentarzyska ciałopalnego z wczesnej epoki żelaza.