65. rocznica Poznańskiego Czerwca '56: Robotnicy upamiętnieni przed bramą HCP

28 czerwca 1956 roku, w dniu określanym niekiedy „czarnym czwartkiem” doszło do wybuchu strajku w zakładach HCP w Poznaniu. Był to pierwszy protest przeciwko komunistycznej opresji w powojennej Polsce. Do pacyfikacji kilkudniowych protestów wykorzystano 10 tys. żołnierzy i 400 czołgów. Ulice Poznania spłynęły krwią ludzi walczących o prawo do chleba i godności.

Po rannych i przedpołudniowych uroczystościach z okazji 65. rocznicy Poznańskiego Czerwca poznaniacy przenieśli się na dalsze obchody pod bramę główną Zakładów Hipolita Cegielskiego przy ul. 28 Czerwca 1956 r. O 14.15 zabrzmiały tam syreny, a zaraz po nich uczestnicy odśpiewali hymn narodowy.

W dniu rocznicy Poznańskiego Czerwca pod bramą HCP wspominano wydarzenia z 1956 roku:

W ramach zakładów im. Hipolita Cegielskiego i innych zakładów pracy wyszli robotnicy, zmęczeni niewolniczą pracą, głodni i obdarci z godności. Na zdjęciach robionych przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa widać hasła protestujących. My uczestnicy jeszcze je pamiętamy. 65 rocznica tamtych wydarzeń skłania nas do pytania, dlaczego Poznaniacy coraz mniej licznie celebrują to wydarzenie? Podczas odsłonięcia pomnika poznańskich krzyży w 1981 roku było nas prawie tylu, co w czasie Czerwca '56, a później stopniowo coraz mniej. Zatracono robotniczą sprawę, a mieszkańcy Poznania zaczęli się kłócić między sobą. Pozostaje jeszcze to miejsce – brama zakładów im. Hipolita Cegielskiego, początek końca znienawidzonej przez poznańskich robotników Polskiej Partii Zjednoczonych Robotników

– powiedział uczestnik „czarnego czwartku”, Adam Tiun.

Cześć kombatantom i uczestnikom Poznańskiego Czerwca oddał w liście także premier Mateusz Morawiecki:

65. rocznicą Poznańskiego Czerwca wspominamy bohaterskich robotników i czcimy pamięć tych, którzy upominając się o godność, sprawiedliwość ponieśli ofiarę życia. Pamiętamy, że to tutaj pod bramą główną zakładów Cegielskiego zrodził się pierwszy w powojennej Polsce otwarty bunt komunistycznej władzy. Poznański Czerwiec 1956 symbol pierwszej ulicznej walki z komunistyczną władzą jest kamieniem węgielnym naszej polskiej drogi ku wolności. Dziś wiemy, że patriotyczny zryw Poznaniaków miał wielkie przełomowe znaczenie. Masowy protest przełamał barierę strachu, zrodził społeczne przekonanie, że siłą nie można zapanować nad umysłami i duchem Polaków.1956 roku mieszkańcy Poznania pokazali, co znaczy być wewnętrznie wolnym. Udowodnili, jak wielka jest siła narodowej wolności, podniesiona przeciw władzy ludowej ręka, która według butnych pogróżek miała zostać odrąbana, zacisnęła się w pięść. Powstańcze fale Poznańskiego Czerwca przyniosły kolejne fale strajków i społecznych wystąpień, by eskalować w sierpniu 1980 roku 10-milionowym ruchem Solidarności, który na zawsze zmienił historię naszej Ojczyzny. Historia Polski to wielka opowieść o umiłowaniu wolności, pragnienie suwerenności, walka o sprawiedliwość społeczną, to niezbywalna część polskiego dziedzictwa. Ogromny wkład pełną dumną historię wnieśli poznańscy robotnicy, także im zawdzięczamy dzisiejszą, niepodległą Polskę.

W piątek po południu pod HCP kwiaty złożyli m.in. Jadwiga Emilewicz, Bartłomiej Wróblewski, Michał Zieliński, Marek Woźniak, Marlena Maląg, Mariusz Wiśniewski, a także kombatanci.

Główne obchody 65. rocznicy Czerwca 1956 zaplanowano na godzinę 19 przy Pomniku Poznańskiego Czerwca 1956.