Broniszewice obchodzą swoje 620 urodziny

Broniszewice to największa wieś w gminie Czermin, a może nawet w całym powiecie. Jej powierzchnia wynosi ponad 1959 ha. Jednak nie tylko wielkość wyróżnia Broniszewice, ale też podział na dzielnice. Jest ich aż siedem. Skąd się wzięły? I z czego jeszcze słynie wieś Broniszewice?

Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1393. Wtedy była gniazdem Broniszów od nazwiska kanonika Broniszewskiego, ówczesnego właściciela majątku. To za sprawą tego człowieka w 1411 roku powstała pierwsza parafia.
Od początków XV wieku (1412 r.) Broniszewice były własnością rodu Suchorzewskich. Potem przechodziły z rąk do rąk. W 1870 przeszły w ręce Marianny, córki Agnieszki Baranowskiej z Lipskich. To od jej imienia pochodzi nazwa dzielnicy Marianin.
W 1903 roku Broniszewice przejęła Komisja Kolonizacyjna i cztery lata później rozparcelowała ją pomiędzy niemieckich właścicieli.

Były trzy majątki, które zachowały się jako trzy dzielnice: centrum Broniszewic, czyli część pałacowa, która obecnie nosi nazwę Podwórze, część północno-wschodnia - folwark Polskie (sąsiadująca ze Żbikami), dzisiejsze Polskie Stare oraz część południowa - Marianin (sąsiadująca z Marszewem).
W 1870 roku wyodrębniła się Stara Wieś, dzielnica z kościołem św. Michała Archanioła i plebanią. Mieszkali w niej sami gospodarze. W tym samym czasie powstała dzielnica Mazury, położona przy drodze do Grodziska. Jej nazwa pochodzi od nazwiska pierwszego gospodarza – Mazurka.

Określenia Górka i Dołek powstały dopiero w 1907 roku, kiedy osiedlili się w Broniszewicach Niemcy. Żyli tu razem z Polakami do 1945 roku. Po wojnie wyjechali do Niemiec, a ich gospodarstwa zajęli przesiedleńcy z Kresów.

Najnowszy podział wsi to: Broniszewice Nowe i Broniszewice Stare. Nowe, to dzielnica Górka i Polskie Nowe. Pozostałe dzielnice określa się mianem Broniszewic Starych.
.Wieś jest sołectwem, położonym w centralnej części gminy Czermin. Od południowej strony sąsiaduje z Marszewem, od strony południowo-wschodniej z Pacanowicami i Grodziskiem w gm. Pleszew.
Na południowym zachodzie graniczy z Czerminem i wsią Żale.
Zachodnia część Broniszewic sąsiaduje z Psieniem Ostrów, wschodnia z Choczem i Kwileniem (gm. Chocz), a północna ze Żbikami.

Z powiatowego Pleszewa do Broniszewic prowadzi kilka dróg: przez Prokopów i Pacanowice, przez Czermin, lub przez Marszew.
Broniszewice nigdy nie były małe. Dane z 1896 wskazują, że miały powierzchnię 1336 ha, z czego 1066 ha stanowiła ziemia orna. W 1880 roku wieś składała się z 30 domów – folwarków, zamieszkałych przez 294 osoby oraz z 26 domów – dominiów, w których mieszkało 426 osób.

Obecnie wieś liczy 1175 mieszkańców. Jest tu 257 gospodarstw rolnych.
W Broniszewicach jest wiele ciekawych budowli m. in.: pałac z 1892 roku w stylu eklektycznym, w którym siostry dominikanki prowadzą Dom Pomocy Społecznej, kościół p.w. św. Piotra i Pawła z 1914 roku w stylu neobarokowym na Górce, kościół p.w. św. Michała Archanioła z 1896 roku w stylu neogotyckim na Dołku, oberżę z 1905 roku (budynek naprzeciwko kościoła na Górce), budynek szkoły na Górce z 1906 roku, budynek szkoły na Dołku z 1870 roku, kopiec rycerski typu motte na wysepce w pobliżu pałacu, gorzelnię Skórzewskich z 1853 roku.

W tym roku przypada 620 rocznica pierwszej wzmianki o wsi. Jeszcze nie wiadomo, czy uroczystości związane z rocznicą okażą się wielką fetą.
Na pewno wielkim wydarzeniem będzie wydanie książki o Broniszewicach, której autorzy na razie pozostają anonimowi.

Sołtys wsi – Eugeniusz Kubisiak jeszcze nie zna daty urodzin wsi. – Zależy od tego, kiedy zostanie wydana książka, a także od funduszy, które wieś chce zebrać na organizację takiej imprezy - mówi sołtys.
Ma się to wyjaśnić na dniach. Sołtys liczy na pomoc finansową z gminy Czermin, z powiatu a także od sponsorów zainteresowanych Broniszewicami.