Babcia, która poratuje drożdżowym plackiem ze śliwkami [REPORTAŻ]

Pani Teresa przyznaje, że bycie babcią tylu wnucząt jest dla niej najwspanialszą rzeczą jaka mogła ją spotkać. - Całą dwunastkę traktuję w ten sam sposób i obdarzam ich taką samą miłością. Każdego dnia przekonuję się o tym, że jestem dla nich bardzo ważna. Codziennie rozmawiamy choćby przez telefon. Często spotykamy sie wszyscy razem podczas niedzielnych odwiedzin. Wtedy spotyka sie cała dwunastka wnucząt oraz 5 moich dzieci z małżonkami - mówi pani Teresa.

Jak twierdzi szczęśliwa babcia, latem czas spedzają intensywnie. - Mianowicie wraz z moim mężem organizujemy wspólne grilowanie oraz kąpiele w basenie. Wnuki pomagają mi w pielęgnacji ogrodu, co sprawia im wielką radość. Natomiast w okresie jesienno-zimowym spacerujemy i gramy w gry rodzinne. Oczywiście wtedy muszę wnukom pozwalać wygrać, bo co by była ze mnie za babcia - dodaje z uśmiechem. - Zazwyczaj latem oraz podczas ferii mam wnuki na wakacjach, co sprawia, że babcia może utulić do snu i poczytać ulubioną bajkę - mówi.
W ocenie naszej rozmówczyni, dobra babcia to taka, która zawsze ma coś słodkiego w kuchennej szafie. - To taka, która poratuje drożdżowym plackiem z śliwkami, to taka, ktora zawsze sie uśmiecha. Dobry wnuk to taki, który zawsze o mnie pamięta, nie tylko od święta. To taki, który nic nie chce w zamian za całusa czy „przytulasa”. Życzę wszystkim babciom, aby miały tak wspaniałych wnuków, jak ja.

Wnukowie pani Teresy: Angelika, lat 18, Jakub, lat 14, Julia, lat 12, Marta, lat 10, Maria, lat 9, Majka, lat 8, Sabina, lat 6, Mikołaj i Basia (bliźniaki), po 5 lat, Adam i Ewa (bliźniaki) po 5 lat, Blanka, 2 latka.

Jak zmienił się wizerunek babci na przestrzeni lat? Czy jako babcia pani Tersa jest na bieżąco z nowoczesnymi technologiami? - W mojej rodzinie od wielu pokoleń babcie są nadal takie same. Może jestem teraz bardziej nowoczesna. Czasy sie zmieniają, a co za tym idzie - ludzie. Ale jedno się nie zmieni:nasza miłość i poświęcenie - opowiada pani Teresa. - Czy jestem na bieżąco? Oczywiście że tak... Posiadam telefon komórkowy, przez ktory rozmawiam z moimi wnukami i dziećmi na kamerce internetowej. Czatuje z nimi codzienne, więc chyba nadążam za technologią - dodaje.

W Dniu Babci wszyscy życzyli pani Teresie dużo zdrowia, uśmiechu i poczucia humoru. - Życzyli także, abym się nigdy nie zmieniała, bo jestem „najlepszą babcią na świecie”. Wnuczki recytowaly piękne wierszyki, a wnukowie wręczali śliczne bukiety z kwiatami. Moje jedyne marzenie to takie, aby moja rodzina była taka jaka jest:d zieci mogą liczyć na siebie w każdej sytuacji i tego samego uczą moich wnuków. Myślę, że moje marzenie już się spełniło. Wychowałam cudowne dzieci, z których razem z mężem jesteśmy dumni. Jestem otwarta dla każdego. Lubię szczerych ludzi, którzy potrafią uszanować drugiego człowieka. Mam duże poczucie humoru i chętnie żartuje sobie z dziećmi i wnukami. Jestem tolerancyjną osobą i każdego mierzę jedną miarą. Moim ulubionym zajęciem jest praca w ogrodzie - opowiada o sobie pani Teresa.

O parę zdań na temat babci poprosiliśmy najstarszą wnuczkę, Angelikę Iwińską z Kopydłowa w gminie Kłecko. - Nasza babcia jest taka, że pomimo wielu wnuków z każdym strara się spędzić jak najwięcej czasu. Wszyscy mieszkamy w miarę blisko siebie, więc nie mamy żadnych problemów z częstymi spotkaniami, czy to u niej w domu, czy w naszych. Można naprawę o niej dużo powiedzieć. Najważniejsze dla mnie, jako wnuczki jest to, że zawsze można przyjść do niej z problemami, można z nią porozmawiać praktycznie na każdym temat, pośmiać się, powspominać, a nawet pograć w karty czy z nią gotować - opowiada Angelika. - Jest to dla mnie osoba, która jest obecna w całym moim życiu, praktycznie każdego dnia, daje mi swoją miłość i od najmłodszych lat pokazuje świat. Wiadomo, że jako najstarsza wnuczka, inaczej już patrze na to wszytko, ale babcia nadal jest dla mnie niesamowitym autorytetem i też chciałabym być taką babcią dla swoich wnuków - dodaje.

Pani Teresie życzymy wszystkiego najlepszego i wielu szczęśliwych chwil w towarzystwie wnuków i reszty rodziny.

Angelika Iwińska, wnuczka pani Teresy Kozłowskiej:
- Jest to dla mnie osoba, która jest obecna w całym moim życiu, praktycznie każdego dnia, daje mi swoją miłość i od najmłodszych lat pokazuje świat. Wiadomo, że jako najstarsza wnuczka, inaczej już patrze na to wszytko, ale babcia nadal jest dla mnie niesamowitym autorytetem i też chciałabym być taką babcią dla swoich wnuków Babcia wiele rzeczy umie zrobić używając telefonu czy laptopa. Czasmi jednak, jak to strasza osoba, czegoś nie umie i się pyta o coś, co jest dla nas normalne. A kiedy już jej to pokażemy, to śmieje się razem z nami, że to było tak proste. Babcia w ogóle często łapie nasz język, taki młodzieżowy i próbuje go jakoś użyć. Więc często wchodzimy do niej i mówimy standardowe dzień dobry, a w odpowiedzi słyszę „Siema” - przyznaje z uśmiechem Angelika.